Materiałem podstawowym wynalazku jest masa celulozowa.

Jej atuty to:

• łatwość pozyskania w dużych ilościach, podobnie jak ma to miejsce dla przemysłu papierniczego,
• możliwość formowania w dwu- i trójwymiarowe obiekty takie jak: papier, karton, pojemniki, formy przestrzenne,
• możliwość zawieszenia w cieczy i nakładana w formie spreju,
• możliwość suszenia i wdmuchiwania w izolowane przestrzenie.

Włókna celulozowe, pozwalają związać i utrzymać cząstki wypełniacza, którym w tym przypadku jest zeolit typu Y.

Ma on właściwości sorpcyjne wobec:

• zanieczyszczeń gazowych takich jak SO2, czy też NOx.
• gazów związanych z przykrymi zapachami, np. powstającymi w wyniku degradacji przechowywanych materiałów
• lotnych związków organicznych (LZO)

Dzięki jonom srebra, wprowadzonym do struktury wypełniacza, przedstawiony papier jest nowością w porównaniu do innych materiałów sorpcyjnych. Z pomocą wynalazku można usunąć gazy zarówno poprzez sorpcję, jak i poprzez rozkład katalityczny.

Obecność srebra nadaje papierowi także właściwości biostatycznych i biobójczych. Przeprowadzone badania mikrobiologiczne potwierdziły jego skuteczność w zahamowywaniu wzrostu szeregu bakterii (Escherichia coli, Serratia marcescens, Bacillus subtilis, Bacillus megatherium) oraz grzybów (Trichoderma viride, Chaetomium globosum, Aspergillus niger, Cladosporium cladosporioides oraz Mortierella alpinum). Co istotne, w wynalazku opracowano metodę eliminacji srebra w postaci niezwiązanej, zapobiegając w ten sposób problemowi migracji jonów. Redukuje to ryzyko zanieczyszczenia srebrem środowiska zewnętrznego oraz opakowanych produktów.

Synteza aktywnych składników materiału wykorzystuje nowoczesne metody, zgodne z zasadami zielonej chemii, tj. składa się z niewielu kroków, bazuje na wodzie jako rozpuszczalniku, nie wymaga dużej ilości odczynników i nie generuje uciążliwych odpadów.

Wielofunkcyjny papier o właściwościach biostatycznych, biobójczych i sorpcyjnych jest przedmiotem zgłoszenia patentowego, a dalsze badania nad rozwojem przedstawionej technologii prowadzone są przez naukowców Wydziału Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Centrum Transferu Technologii CITTRU Uniwersytetu Jagiellońskiego poszukuje podmiotów zainteresowanych uzyskaniem licencji na opisany materiał oraz jego zastosowanie. CITTRU poszukuje również partnerów do wspólnych projektów badawczo-rozwojowych obejmujących powyższą tematykę badań.