Przedmiotem oferty jest wstrzykiwalny, hydrożelowy materiał hybrydowy, mogący służyć do konstruowania bioaktywnego rusztowania komórkowego, który w sposób małoinwazyjny może zostać zlokalizowany w miejsce ubytku kostnego umożliwiając tym samym rekonstrukcję tkanki kostnej.

Zastosowanie: w inżynierii tkankowej do odbudowy ubytków kostnych ortopedycznych i stomatologicznych

Obserwowany w ostatnich latach postęp w rozwoju inżynierii tkankowej i nauk pokrewnych, zogniskowanych na badaniach nad możliwościami odbudowy tkanki kostnej, jest odpowiedzią na postępujący proces starzenia się społeczeństw, problem efektów nieregularnego i zbyt szybkiego trybu życia (otyłość, cukrzyca) i rosnącą liczbą nieszczęśliwych wypadków. Zainteresowanie inżynierią tkankową wynika z ograniczeń aktualnie stosowanych metod (przeszczepy tkanek, rekonstrukcje chirurgiczne). Główne problemy w tym zakresie to niedostateczna ilość dostępnych tkanek i narządów w stosunku do zapotrzebowania oraz częsty brak biozgodności tkankowej i geometrycznej materiałów. Ponadto w przypadku niektórych urazów jedyną szansą na regenerację tkanki jest uprzednia implementacja w miejscu powstałego ubytku tzw. rusztowania tkankowego.

Odpowiedzią na zapotrzebowanie inżynierii tkankowej jest prezentowany biodegradowalny, bioaktywny materiał biopolimerowy, który zapewnia przyspieszenie procesu biomineralizacji oraz stanowi biomatrycę dogodną dla zasiedlania przez komórki osteoblastyczne. Może służyć jako wstrzykiwalne rusztowanie, które wprowadzone do ubytku w tkance w postaci lepkiego zolu, ulega procesowi żelowania in situ w warunkach fizjologicznych z szybkością kontrolowaną składem.

Zalety proponowanej technologii:

- Stabilność strukturalna materiałów hybrydowych przy jednoczesnym zachowaniu wstrzykiwalnej postaci biopolimerowego zolu (nowa metoda syntezy umożliwia eliminację problemu potencjalnej separacji fazowej sfunkcjonalizowanych cząstek krzemionkowych wbudowanych w sieć biopolimerową i ich niekontrolowanej dyfuzji do tkanek w warunkach in vivo);

- Bioaktywność materiałów hybrydowych (materiał rusztowania stanowi biomatrycę zdolną do integracji z naturalną kością – badania przeprowadzone w warunkach symulujących ludzkie osocze SBF);

- Szybki proces biomineralizacji (do 7 dni);

- Zachowanie biokompatybilności, zdolności do wspierania adhezji, proliferacji oraz utrzymania fenotypu komórek osteoblastycznych MG-63 (wspieranie procesu regeneracji ubytków kostnych).

Oferowane rozwiązanie jest przedmiotem zgłoszenia patentowego. Prace nad dalszym rozwojem metody prowadzone są na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Centrum Transferu Technologii CITTRU UJ poszukuje podmiotów zainteresowanych współpracą przy dalszym rozwoju i komercjalizacji wynalazku w szczególności chętnych do włączenia się w proces badawczo-wdrożeniowy.